Το Στρατόπεδο
Συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου ήταν στρατόπεδο συγκέντρωσης και μεταγωγής στην
Ελλάδα. Άρχισε να λειτουργεί στις 3 Σεπτεμβρίου του 1943 και σταμάτησε στις 27
Σεπτεμβρίου του 1944, όταν οι Γερμανοί άρχισαν να αποσύρονται από τα ελληνικά
εδάφη.
Το Χαϊδάρι στη Κατοχή ζει δύσκολες μέρες. Οι Χαϊδαριώτες
ζουν την αγωνία των βασανιστηρίων και των εκτελέσεων. Βλέπουν καμιόνια να
μεταφέρουν τους αγωνιστές για εκτέλεση, αλλά δεν λυγίζουν. Τα βασανιστήρια και
οι εκτελέσεις είχαν σαν σκοπό να λειτουργήσουν ως προπαγάνδα τρόμου στην
ανερχόμενη αντίσταση κατά του κατακτητή.
Ο μεγαλύτερος αριθμός κρατουμένων, 15.000 περίπου,
σημειώθηκε στις 20 Αυγούστου 1944.
Μεταξύ των χιλιάδων κρατουμένων που πέρασαν από το
Στρατόπεδο ήταν ο μεγάλος Έλληνας μουσουργός Νίκος Σκαλκώτας, ο συγγραφέας
Ζήσης Σκάρος (Ιανουάριος 1944), ο Ζακ Μεναχέμ (δημοσιογράφος), ο σκηνοθέτης
Ρενάτο Μόρντο (ανέβασε αμέσως μετά την απελευθέρωση, στις 28 Οκτωβρίου 1944,
στο Θέατρο Κοτοπούλη – REX το έργο
«ΧΑΪΔΑΡΙ – 12 ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ ΚΑΙ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ») κ.ά.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, από το Χαϊδάρι πάρθηκαν και
εκτελέστηκαν τουλάχιστον 1.800 άνθρωποι.
Την αυγή της 1ης Μαΐου 1944 από το BLOCK 15 ξεκινούν τα
καμιόνια μέσω της Ιεράς Οδού και μεταφέρουν για εκτέλεση στην Καισαριανή 200
ακροναυπλιώτες κομμουνιστές, μεταξύ των οποίων ο Ναπολέων Σουκατζίδης
(διερμηνέας του στρατοπέδου). Ο Νίκος Γλέζος, αδελφός του Μανόλη Γλέζου που
μαζί με τον Λάκη Σάντα κατέβασαν την Γερμανική σημαία από την Ακρόπολη,
εκτελέσθηκε στις 10 Μαΐου 1944.
Λίγο πριν, την αυγή της 8ης Σεπτεμβρίου 1944 εκτελέσθηκαν
στον σημερινό Διομήδειο 59 (ή 72) Έλληνες. Μεταξύ αυτών η Λένα Καραγιάννη και ο
Μανόλης Λίτινας.
Το Χαϊδάρι έγινε ποίημα, τραγούδι και σύμβολο Αντίστασης.
Ο Δήμος Χαϊδαρίου τίμησε τους ήρωες του Στρατοπέδου,
ονοματοδότησε έναν από τους κεντρικότερους δρόμους της πόλης σε «Οδό Αγωνιστών
Στρατοπέδου» και άλλους μικρότερους με ονόματα αγωνιστών (Ναπολέοντα
Σουκατζίδη, Αντώνη Φλούντζη, Λέλας Καραγιάννη κ.α.)
Επίσης ο Δήμος επέλεξε για σήμα της πόλης το «Μπλοκ 15» -
χώρο φοβερής απομόνωσης.
Στις μέρες μας το «Μπλοκ 15» έχει χαρακτηριστεί
διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Διεκδικούμε το "Μπλοκ 15" να γίνει Μνημείο της Εθνικής Αντίστασης.
[Απόσπασμα από την παρουσίαση του θέματος "Η σύνδεση του αντιφασιστικού αγώνα με τη Δυτική Αθήνα " που θα παρουσιαστεί στην εκδήλωση “Ο φασισμός δεν χωρά στις γειτονιές μας” - Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2021 στο θεατράκι στη Δημοτική Βιβλιοθήκη. Περισσότερα για την εκδήλωση που διοργανώνει η Κοινωνική Παρέμβαση Δυτικά ΕΔΩ https://bit.ly/3zMmFVx]
Κώστας Φωτεινάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου